(19 Haziran,Atakule nikah salonu, Fatih çektiğinden tabiki resim bulanık:) )
28 Mayıs itibari ile üçüncü dişimiz de çıktı, sol üst...Bu yazıyı erken kaydedip geç yazdığımdan öyle güzel uzadı ki dişi anlatamam. Ama ne garip ki, ikinci dişten sonra çıkmasına rağmen üst dişi daha çabuk uzadı Barış'ımın.
Ve o anneler yok mu, içime işleyen, kalbimi sarıp sarmalayan, oğluma her seferinde daha da aşkla bağlanmama neden olan... öyle güzel anne diyor ki, al kalbimi diyorum AL, böyle mi olur:) Hayal ederdim ama bu kadarını edemezmişim. Ben Barış'ın annesiyim, var mı ötesi... Hele son zamanlarda bir vurguyla anne deyişi var ki, sonunu uzatarak anneeee diye...
Neredeyse artık baba demeyi unuttu :))) hep anne hep anne :)))))))
18 Haziran akşamı uyuttum bir - bir buçuk saat sonra uyandı, ellerim doluydu yanına gidene kadar (çok değil belki 15 belki 20 saniye) ağlamayı artırdı, bir baktım ki ANNE diye ağlıyor, yatağında benim tarafıma doğru ayağa kalkmış ellerini uzatarak... ahhhh kıyamam benim bitanem... biriciğim, kuzucuğum...kıymetlimmm...sen varsın diye dünyam daha aydınlık, sen varsın diye herşey daha anlamlı....iyi ki varsın, seni çok seviyorum be oğlum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder